Datum rođenja: 07.04.1946
Mesto rođenja: Skopje

Jedan od naših najboljih trenera u radu sa mladim košarkašima. Dugo godina je profesionalno igrao košarku, i to:

1962-1976 – Rabotnički (Skopje)
1976-1978 – MZT (Skopje)
1978-1979 – Rabotnički (Skopje)

Kao igrač bio je član juniorske i B reprezentacije Jugoslavije. Važio je za jednog od najboljih šutera u njegovo vreme, ali zbog veoma velike konkurencije nikada nije zaigrao za A reprezentaciju.

Posle završetka zapažene igračke karijere nastavio je da radi u košarci kao profesionalni trener. U vreme dok je bio igrač u MZT-u iz Skopja dve godine je uporedo radio i kao trener juniora. U prvoj sezoni kao profesionalni trener uveo je K.K. Borec iz Velesa u I B ligu (1980). Posle uspešne sezone u Borecu postaje trener u klubu u kojem je proveo najveći deo svoje igračke karijere K.K. Rabotnički. Ubrzo postaje poznat širom Jugoslavije svojim temperamentnim načinom vođenja utakmica. Rabotnički je uvodio dva puta u I A ligu i jednom u finale kupa Jugoslavije (1983) koji je izgubio od Cibone.

U periodu između 1982-1986 vodi, što samostalno, što kao asistent Rusmiru Haliloviću mlađe reprezentacije Jugoslavije, i to kadetsku reprezentaciju i mladu reprezentaciju do 21. god gde je trenirao igrače kao što su: Dražen Petrović, Zdovc, Mavrenski, Paspalj, Pecarski, Cvijetičanin, Arapović, Vranković, Perasović, Sretenović i dr.

U decembru 1985 nakon završetka prvog dela sezone preuzima K.K. Spartak iz Subotice koji je u tom trenutku bio poslednji na tabeli I B lige sa samo jednom pobedom. U drugom delu sezone uspeva da ostvari opstanak nakon 10 pobeda i samo 2 poraza. Za nepune tri sezone provedene u Subotici postavio je temelje novog Spartaka, koji je postao stabilan B ligaš, a kasnije i član I A lige.

Nakon Spartaka 1988 godine preuzima K.K. Egyseg iz Bačke Topole, koji uvodi u I Vojvođansku ligu tada treću ligu po rangu u Jugoslaviji.

Posle tri sezone u Bačkoj Topoli 1991 godine dobiva poziv da ponovo sedne na klupu svoje najveće ljubavi K.K. Rabotnički. Rabotnički je sa njim na klupi ostvario najveći uspeh u svojoj istoriji osvajanjem trećeg mesta u I A ligi iza Partizana i Crvene Zvezde i ulaskom u finale kupa.

Posle te sezone u Rabotničkom nekoliko godina je važio za najboljeg i najskupljeg trenera u Jugoslaviji. 1992 godine preuzima K.K. Profikolor iz Pančeva koji posle kvalifikacija uvodi u I A ligu i iste godine zauzima 5. Mesto u I A ligi.

Nakon druge sezone u Profikoloru sa kojim osvaja 4. Mesto u I A ligi 1994 godine preuzima veoma mlad i perspektivan tim Vojvodine iz Novog Sada. Sa mladim igračima (Lukovski, Bolić, Stanojević, Petrović, Zarić itd.) Vojvodina postaje hit prvenstva i magnet za Novosađane.

Slede sezone provedenih u Borovici,iz Rume opet Vojvodini, Ibonu iz Nikšića kada se polako počela rađati ideja o svojoj sali i svom klubu. 2000 godine odlučuje da više ne preuzima nijedan klub.

U svojoj dugogodišnjoj karijeri radio je sa puno mladih igrača od kojih su mnogi napravili uspešne karijere nakon rada sa njim. Između ostalih najpoznatiji su: Naumovski (Rabotnički), Lukovski, Stanojević, Bolić, Veselin Petrović (Vojvodina), Topić, Radonjić, Preković (Profikolor) i dr.
Od 2003 godine sa svojim klubom Sport-key krenuo je u novo poglavlje u svojoj bogatoj karijeri.